മാനഭയം എന്നൊക്കെ കേട്ടിട്ടുണ്ട്. എന്നാല് സ്ഥാനഭയം എന്ന വാക്ക് (ഞാന്) എങ്ങും കേട്ടിട്ടുമില്ല. അതിനി എന്റെ ഇന്ഹെറന്റ് മഹിമാവിശേഷം ഹേതുവായിട്ടാകാമെന്നു കരുതി, നെറ്റില് സെര്ച്ചിയിട്ടൊട്ടു ഫലവുമില്ല.
ഗൂഗിള്:
ബിങ്:
മംഗളം ദിനപത്രത്തില് സി.ആര്.നീലകണ്ഠന് എഴുതിയ "മനോജും അബ്ദുള്ളക്കുട്ടിയും പിന്നെ മതവും" എന്ന ലേഖനത്തില് കണ്ടെത്തിയ വാക്കാണു് സ്ഥാനഭയം.
സ്ക്രീന് ഷോട്ട്:
കുറിപ്പ്: കണ്ടുപിടിത്തങ്ങളുടെ വേലിയേറ്റമല്ലേ ? ഗൈനോമാസ്റ്റിയ എന്ന രോഗത്തിന്റെ മലയാളം സ്തനഭയം എന്നാക്കിയാലോ?
ആത്മഗതം: വേറൊരു ദ്രോഹിയും ഇതിനു മുമ്പ് സ്ഥാനഭയം ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ടാവരുതേ..! എന്റെ ലേഖനത്തിന്റെ പ്രസക്തി മണ്ണടിയല്ലേ..!
2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:
സ്ഥാനഭയത്തിനു തെറ്റൊന്നുമില്ല. സ്ഥാനത്തോടുള്ള ഭയം. സ്ഥാനം കിട്ടുമെന്നോ നഷ്ടപ്പെടുമെന്നോ ഉള്ള ഭയം. ഉദാഹരണമായി "അത്യാവശ്യം-നന്നായി-മലയാളം-എഴുതാൻ-കഴിയുന്നവൻ" എന്ന സ്ഥാനം ഏവൂരാനു നഷ്ടപ്പെടും എന്ന ഭയം. അല്ലെങ്കിൽ "മൊത്തം-തെറ്റായ-അലമ്പു-വാക്കുകൾ-മാത്രം-എഴുതുന്നവൻ" എന്ന സ്ഥാനം കിട്ടുമെന്ന ഭയം.
ഇതുപോലെ കുറേ ഭയങ്ങൾ ഇവിടെ കാണാം. രോഗഭയം, ച്യുതിഭയം, ദൈന്യഭയം, രിപുഭയം, വാദിഭയം, ഖലഭയം, ...
ഇതൊന്നുമല്ലെങ്കിൽപ്പിന്നെ ‘പ്രാണഭയ’ത്തെ ഓർക്കണം.. :)
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ